ادوات مطلقادوات مطلق به الفاظ و هیئت‌های دلالت کننده بر اطلاق نسبت به مصادیق گفته می‌شود. ۱ - تعریفادوات مطلق، الفاظ و هیئت‌هایی است که بر اطلاق دلالت دارد. ۲ - چند نمونه از ادوات مطلقهم چنان که برای عام ، ادوات و الفاظ خاصی هست، مطلق نیز دارای الفاظ و هیئت‌هایی است که باعث می‌شود در الفاظ، اطلاق (شیوع) جریان یابد، همانند: ۱. اسم جنس ، مانند:رجل، شجر؛ ۲. علم جنس ، مانند:اسامه، ثعاله؛ ۳. اسم نکره ، مانند:اسد، رجل؛ ۴. مفرد محلّی به لام جنس ، مانند:العالم، الانسان. از آن جاکه این الفاظ برای معنای شیوع و سریان وضع نشده است، حمل آن‌ها بر اطلاق در جایی است که یا قرینه‌ای خاص - لفظی یا مقامی - بر شیوع و سریان دلالت داشته باشد یا این که از راه استناد به مقدمات حکمت ، دلالت آن‌ها بر شیوع و اطلاق احراز گردد. [۳]
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۵۰.
[۴]
شهابی، محمود، تقریرات اصول، ج۲، ص۱۰۲.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۳۸، برگرفته از مقاله «ادوات مطلق». |